حجت الاسلام و المسلمین یعقوبعلی اسدی از اساتید مدرسه علمیه آمل در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه در ساری، با اشاره به اهمیت دین و دینداری» اظهار داشت: از روایات ما به دست می آید که دینداری مهمترین سرمایه انسان است.
مدیر مؤسسه امام حسن عسکری(ع) آمل بیان کرد: در روایتی از امیرالمؤمنین علی(ع) می خوانیم: «إعلَموا اَنّ مَلاک اَمرِکم اَلدّین؛ بدانید پایه و اساس کار شما دین است.» (سفینة البحار، ج ۲، ص: ۶۲۸)
وی افزود: در کلامی دیگر از امیرالمؤمنین علی (ع) آمده است: «إذا استخلصَ اللهُ عبداً اَلهَمَهُ الدِّیانَةَ؛ هرگاه خدا بخواهد بنده ای را برگزیند، دین داری را در دل او اندازد.» (عیون الحکم و المواعظ، ص: ۱۳۵)
حجت الاسلام و المسلمین اسدی یادآور شد: در اهمیت دین همین بس که طبق روایات، حیات و ممات انسان در گروِ دین است؛ یعنی انسان زنده، کسی است که دین دارد و انسان مرده هم کسی است که دین ندارد؛ به عبارت دیگر، انسان دیندار، زنده است؛ ولو به ظاهر، مرده باشد و انسان بی دین، مرده است ولو به ظاهر زنده باشد.
وی گفت: در روایتی از امیرالمؤمنین علی (ع) می خوانیم: «لا حیاةَ الاّ بالدّین؛ زندگی جز با دینداری نیست.» (الإرشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج ۱، ص: ۲۹۶)؛ در روایتی دیگر از امام علی(ع) آمده است: «واعلَمُوا أنّ الهالکَ من هَلَکَ دینُهُ؛ بدانید هلاک گشته کسی است که دینش هلاک شده باشد.» (الکافی، ج ۲، ص: ۲۱۶).
استاد مدرسه علمیه آمل تصریح کرد: بر اساس روایات، سختترین و بزرگترین مصیبت انسان آن است که مبتلا به مصیبت دین و دینداری شود. حضرت علی (ع) می فرماید: «اَلمُصیبَةَ بالدِّینِ أعظمُ المَصائِبِ؛ مصیبت دینی بزرگترین مصیبت است.» (غررالحکم و درر الکلم، ص: ۷۴). ائمه اطهار (ع) از اینکه خدا آنها را مبتلای به مصیبت دین نکرده، سپاسگزاری می کردند. امام صادق (ع) فرمود: «الحمد لله الذی لم یَجعل مُصیبتی فی دینی؛ خدا را سپاس و ستایش که مصیبت مرا در دینم قرار نداد.» (الکافی، ج ۳، ص: ۲۶۲)
وی با اشاره به اهمیت دین و دینداری بشریت نزد خدای تعالی اظهار کرد: از باب همین اهمیت است که خداوند حاضر نیست لحظهای انسان بدون دین و دینداری زندگی کند، لذا اول پیامبر و آنگاه سایر انسان ها را خلق نمود، چون سنت الهی بر این است که زمین و انسان نباید بدون حجت باشد تا بندگان در قیامت نتوانند علیه خدا احتجاج کنند. «رُسُلاٌ مبشّرین و منذِرین لئلاّیکون للناس علی الله حجةٌ بعدُ الرُسُل»
مدیر مؤسسه امام حسن عسکری(ع) آمل خاطرنشان کرد: روایات بسیاری بر آن دلالت می کند که زمین خالی از حجت و رسول الهی نیست و همه امت ها دارای حجت الهی هستند.
وی تصریح کرد: در سوره مبارکه یونس می خوانیم: «وَ لِکُلِّ أُمَّةٍ رَسُولٌ فَإِذا جاءَ رَسُولُهُمْ قُضِیَ بَیْنَهُمْ بِالْقِسْطِ وَ هُمْ لا یُظْلَمُون؛ و (این بگومگوها تازگی ندارد) برای هر امتی رسولی است همین که رسولشان بیامد و رسالت خود را ابلاغ نمود، امت درباره او دو دسته شدند، آن وقت خدا در بینشان به حق و عدالت قضاوت نمود، و در آخرت نیز ستم نخواهند شد.» (یونس: ۴۷).
حجت الاسلام و المسلمین اسدی اظهار کرد: در سوره مبارکه نحل می خوانیم: «وَ لَقَدْ بَعَثْنا فی کُلِّ أُمَّةٍ رَسُولاً أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَ اجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ فَمِنْهُمْ مَنْ هَدَی اللَّهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ حَقَّتْ عَلَیْهِ الضَّلالَةُ فَسیرُوا فِی الْأَرْضِ فَانْظُرُوا کَیْفَ کانَ عاقِبَةُ الْمُکَذِّبین؛ و همانا در هر امتی پیامبری فرستادیم که [اعلام کند که] خدا را بپرستید و از [پرستش] طاغوت بپرهیزید، پس خدا گروهی از آنان را [که لیاقت نشان دادند] هدایت کرد و گروهی [دیگر را به سبب تکبّر و عنادشان] گمراهی بر آنان مقرّر شد. پس در زمین بگردید و با تأمل بنگرید که سرانجام تکذیبکنندگان چگونه بود.» (نحل: ۳۶)
وی خاطرنشان کرد: در سوره مبارکه فاطر آمده که هر امتی در گذشته انذار کننده ای داشته است: «إِنَّا أَرْسَلْناکَ بِالْحَقِّ بَشیراً وَ نَذیراً وَ إِنْ مِنْ أُمَّةٍ إِلاَّ خَلا فیها نَذیرٌ؛ یقیناً ما تو را در حالی که مژده دهنده و هشدار دهنده ای به حق و راستی فرستادیم، و هیچ امتی نبوده، مگر آنکه در میان آنان بیم دهنده ای گذاشته است.» (فاطر: ۲۴)
استاد مدرسه علمیه آمل تأکید کرد: در سوره مبارکه قصص آمده است: «وَ ما کانَ رَبُّکَ مُهْلِکَ الْقُری حَتَّی یَبْعَثَ فی أُمِّها رَسُولاً یَتْلُوا عَلَیْهِمْ آیاتِنا وَ ما کُنَّا مُهْلِکِی الْقُری إِلاَّ وَ أَهْلُها ظالِمُون؛ و پروردگارت بر آن نبوده است که شهرها را نابود کند، تا آنکه [پیش از نابودی] در مرکز آنها پیامبری برانگیزد که آیات ما را بر آنان بخواند، و ما [در هیچ حالی از احوال] نابودکننده شهرها نبوده ایم مگر در حالی که اهلش ستمکار بوده اند.» (قصص: ۵۹)
وی با اشاره به دلالت بسیاری از روایات، به وجود حجت بر روی زمین بیان کرد: در کتاب اصول کافی می خوانیم: «بَابُ أَنَّ الْأَرْضَ لَا تَخْلُو مِنْ حُجَّةٍ»، «عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَی عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ أَبِی الْعَلَاءِ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع تَکُونُ الْأَرْضُ لَیْسَ فِیهَا إِمَامٌ قَالَ لَا قُلْتُ یَکُونُ إِمَامَانِ قَالَ لَا إِلَّا وَ أَحَدُهُمَا صَامِتٌ» (الکافی؛ ج ۱؛ ص: ۱۷۸)
حجت الاسلام و المسلمین اسدی ابراز کرد: در کتاب الغیبه نعمانی می خوانیم: «وَ عَنْ عَلِیِّ بْنِ إِبْرَاهِیمَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَی عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْفُضَیْلِ عَنْ أَبِی حَمْزَةَ الثُّمَالِیِّ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ الْبَاقِرِ ع أَنَّهُ قَالَ: وَ اللَّهِ مَا تَرَکَ اللَّهُ أَرْضَهُ مُنْذُ قَبَضَ اللَّهُ آدَمَ إِلَّا وَ فِیهَا إِمَامٌ یُهْتَدَی بِهِ إِلَی اللَّهِ وَ هُوَ حُجَّتُهُ عَلَی عِبَادِهِ وَ لَا تَبْقَی الْأَرْضُ بِغَیْرِ إِمَامٍ حُجَّةً لِلَّهِ عَلَی عِبَادِهِ» (الغیبة للنعمانی؛ النص؛ ص ۱۳۸)
وی تصریح کرد: در کتاب بصائر الدرجات از امام باقر (ع) می آموزیم که زمین از حالی به حالی نگردد، جز آنکه در آن حجتی باشد. «حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحَکَمِ عَنْ رَبِیعِ بْنِ مُحَمَّدٍ الْمُسْلِمِیِّ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سُلَیْمَانَ الْعَامِرِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: مَا زَالَتِ الْأَرْضُ إِلَّا وَ لِلَّهِ الْحُجَّةُ یَعْرِفُ الْحَلَالَ وَ الْحَرَامَ وَ یَدْعُو إِلَی سَبِیلِ اللَّهِ وَ لَا یَنْقَطِعُ الْحُجَّةُ مِنَ الْأَرْضِ إِلَّا أَرْبَعِینَ یَوْماً قَبْلَ یَوْمِ الْقِیَامَةِ فَإِذَا رُفِعَتِ الْحُجَّةُ أُغْلِقَ بَابُ التَّوْبَةِ وَ لا یَنْفَعُ نَفْساً إِیمانُها لَمْ تَکُنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلِ أَنْ تُرْفَعَ الْحُجَّةُ أُولَئِکَ شِرَارٌ مِنْ خَلْقِ اللَّهِ وَ هُمُ الَّذِینَ عَلَیْهِمْ تَقُومُ الْقِیَامَةُ» (بصائر الدرجات فی فضائل آل محمد صلی الله علیهم؛ ج ۱؛ ص ۴۸۴)
مدیر مؤسسه امام حسن عسکری (ع) آمل خاطرنشان کرد: به واسطه اهمیت بسیارِ دین داری، خدای متعال همه را و بالاخص حجج الهی را موظّف نمود تا به تبلیغ دین بپردازند. از این رو حجج الهی در طول تاریخ با تمام وجود هم تبلیغ دین کردند و همچنین یکی از وظائف دینداران و عالمان دینی، تبلیغ و ابلاغ دین الهی در هر زمان و مکان می باشد.
انتهای پیام. /
نظر شما